De wondere wereld van Rabat, hoofdstad van Marokko

De zon komt op, het geluid van auto’s zwelt aan, een enorme massa komt traag op gang en houdt lang aan. Motorgeluid doorspekt met sirenes, claxons en om de paar seconden een snerpend fluitgeluid. Kennelijk worden hier de mens en het verkeer in toom gehouden door mannen met fluitjes. De bel van de tram en het ijzeren geluid van de wagons over de rails klinken lieflijk tegen deze achtergrond.

Auto’s, fietsers, voetgangers, mannen met karren, menners met ezels voor karren en de moderne opvolger daarvan, motors voor karren, ze maken allemaal gebruik van de zesbaans weg die de andere kant op gaat. Winkeltjes, garages en ijzerwerkplaatsen sieren de kant van de weg. Voetgangers steken dwars over drukke rotondes. De zesbaans weg doen ze baan voor baan, zo hoeven ze niet ellenlang te wachten. Gewoon praktisch aanpakken zoiets.

‘Take of your clothes,’ zingt de band op het terras. De zon schijnt, blote benen zijn nergens te bekennen. Bij het restaurant is live muziek deze middag. De gebedsoproeper weet dat natuurlijk niet, hij zingt er gewoon doorheen maar vast over heel wat anders. Iets over Allah waarschijnlijk.

Net zoals de gids, die had het vast ook over Allah toen hij zei ‘If you help us, God helps you’. Weinig goddelijk om voor zijn summiere rondleiding tien keer zoveel te vragen als het entreegeld van de Médersa (een prachtig bewaard gebleven koranschool), en dat dan ook nog per persoon. Alsof hij dubbel zoveel moeite had nu hij twee mensen op zijn manier aan het rondleiden was.

In en rond de medina vind je bedelaars, mensen zitten op de grond tegen een muurtje, mensen zoeken tussen het vuil naar bruikbaars en een enkeling ligt in een hoekje op straat of op het grasveld te slapen. Het grasveld is mooi groen, ze wordt besproeid wanneer het lang droog is.

Aan water geen gebrek, zo spuiten ze in de Marina alle dagen één steiger schoon. Aan die steiger zou de boot van koning Mohammed VI liggen. De koning heeft zich nog niet laten zien. De huisrat wel. Die liep in het schemerdonker op een andere steiger en wist natuurlijk allang dat er op die andere steiger niets te halen viel.

Nog beter was de rat naar de medina gegaan. Daar slingert overal veel vuil. Bij koningen vind je geen vuil. Bij het fantastisch mooie mausoleum van koning Mohammed V is ook geen vuiltje te vinden. Voor de uitwerpselen van de twee paarden die met ruiter de ingang sieren, is ook al zo’n praktische oplossing gevonden. Kijk je aan de overkant van de weg over het dal, waar de rivier Bouregreg het land in slingert, dan sta je met je neus boven op de paardenpoep. Die ligt daar in de berm.

Wat een wondere wereld.

12 oktober 2016

Gerlinde Zoodsma