Hete zomers in Spanje

Moeite met de warmte

Langzaamaan begint de warmte haar tol te eisen. We zitten nu een paar weken in een temperatuur van rond de 35 graden.

Over de camping lopen we van schaduw naar schaduw. Zo kiezen we ook de kant van de straat waar we lopen. In de zon is het vanaf tien uur 's ochtends warm. En iets later is het in de zon te warm.

Eerst is permanent buiten zijn heerlijk. Nu snakken we soms naar de relatieve koelte van een huis. In het hotel waar we onze trouwdag vierden, misten we de vergezichten maar hadden we wel het genot van airco.

Net als onderweg. De 44-jarige airco draait gelukkig nog steeds. Rijdagen zijn daarom beter vol te houden dan stadagen.

Toch zijn we blij dat we dit meemaken. Je kunt wel denken in Spanje te willen wonen maar het is beter om eerst te ervaren wat de omgeving en warmte met je doet.

Oplaadproblemen

Wij zijn de niet enigen die moeite hebben. Vogeltjes hippen rond met hun snaveltjes open. De kurk plopt van een lege wijnfles. En de koelkast heeft ook moeite.

Overvloedig zon en intens blauwe lucht. Geen streepje aan de lucht. En toch gaat er iets met het opladen niet goed.

Is het zonnepaneel niet goed? De accu? Is het de warmte?

De koelkast moet van 35+ naar zes graden. Dat is natuurlijk niet niks. Ook de telefoons laden soms niet verder en zijn heet, ook zonder te gebruiken.
Het water uit onze drinkflesjes is als theewater. Niet door de zon maar door de temperatuur.

Zelf maken we ons zo nu en dan nat met de Helio Nemo handdouche. Dat kun je met apparatuur natuurlijk niet doen.

We puzzelen door. Tot we na zonsondergang, hoog in de daktent, bij de USB ventilator van de Hema, in slaap vallen en de volgende ochtend verder rijden. Airco aan en alles komt weer op gang.

Droogte

Warmte gaat gepaard met droogte. Eerder constateerden we al dat wanneer je het gras niet bewatert, het net zo geel wordt als graan wat klaar is voor de oogst. We zagen velden en velden vol verpieterde zonnebloemen. Zonnebloemen die nooit de kans kregen om groot te groeien.

En de 'embalses' lijken best leeg. Embalses, de natuurlijke en soms kunstmatige waterreservoirs van Spanje.

Met een camping naast een embalse willen we natuurlijk even kijken. We volgen het pad van de geiten. Laten alleen geen keutels achter.

De grond er naartoe is extreem droog. In onze ogen althans. En we zien menselijke ellende. Blikjes, troep.

Hier gelukkig niet heel veel. Op andere plekken bizar veel. Maar ja. Als zelfs bij een tankstation een vader zijn kassabon als propje uit zijn autoraam op de grond gooit terwijl zijn kinderen op de achterbank zitten, waar stopt zoiets dan. Eén ding is duidelijk, blik en plastic vergaan niet zomaar.

Niet alleen de grond en gewassen snakken naar vocht. Wij ook. Onze dorst lessen we met veel water, zo nu en dan een biertje en wijn. Een glas wijn is minstens anderhalf keer zo vol en kost een derde van wat het in Nederland kost.

De dorst van de Chevrolet lessen we bijna geheel met LPG. We gebruiken een app en weten zo steeds tankstations met autogas te vinden. De overheid doet ook hier wat aan de brandstofprijs. Aan de kassa krijg je 20 cent korting per liter. Transparant.

Hete zomers 

De zomers in Spanje zijn natuurlijk anders dan we in Nederland gewend zijn. Is het warmer dan gemiddeld? Meer droog dan anders?

Toen Dreas 44 jaar geleden, met zijn ouders en broers, in een camper, naar Málaga reed, was de hitte ook ondraaglijk in zijn herinnering. De lucht was bijna te warm om in te ademen.

En zijn dorst lessen met een biertje zat er als vijftienjarige niet in.

Gerinde Zoodsma,
24 juli 2022

Foto's en korte berichtjes vind je op de pagina Roadtrip Spanje.