Storm in Cherbourg

Er waait een onstuimig harde wind, El Galante ligt flink aan de lijnen te rukken. De Engelse meteodienst geeft zelfs waarschuwingen voor ‘gale force 10’ in het kanaal. Gelukkig liggen wij met acht lijnen goed vast aan de steiger in Cherbourg.

Tussen de buien door is Dreas buiten bezig. Voor we dagenlang op zee gaan, moet het bijbootje beter vast en moeten ramen en luiken met tape gedicht. Met de golven die over de boot slaan komt er water langs de rubbers van de ramen en om overal binnen handdoeken te leggen, is vervelend. De definitieve reparatie komt later.

Ik heb de zeekaarten voor me op tafel liggen. Om de 36 mijl zet ik een kruisje op de kaart. Dat is onze geschatte positie na zes uren varen. Ik houd dan geen rekening met stroom en wind maar we weten uit ervaring dat we gemiddeld zes zeemijl per uur afleggen (11km). Op deze manier kan ik de weersvoorspellingen, dag na dag, ernaast leggen en zo nemen we uiteindelijk het besluit wanneer te gaan. Goede voorbereiding is essentieel, zeker in de winter.

Als we van Cherbourg in één keer naar de Canarische Eilanden willen, duurt dat zo’n tien tot twaalf dagen. Er zijn alternatieven, we kunnen eerst naar Falmouth gaan, de Portugese kust aan doen of naar Madeira varen. Falmouth is vanaf hier ongeveer een etmaal varen, dat schiet dus niet heel veel op.

De Portugese kust ligt mooi halverwege maar vinden we alleen een optie als de wind aflandig is. Met flinke aanlandige wind hier een haven binnenlopen kan riskant zijn. We kiezen wel al havens uit die goed aan te lopen zijn en voeren waypoints (GPS posities) in de plotter in. Porto Santo, bij Madeira is een dag of negen zeilen. Dat zou dus weer een heel lange oversteek zijn.

Alle dagen halen we weerkaarten binnen, kijken we naar de berichten van de Engelse meteodienst en naar verschillende sites die werken op basis van gribfiles. Een gribfile geeft per vierkantje op de kaart een windvoorspelling. Het lastige is dat de verschillende weermodellen soms afwijken van elkaar. Dat maakt kiezen niet gemakkelijker. Over een paar dagen zorgt een hogedrukgebied boven de Azoren voor gunstige wind langs Portugal en Spanje maar voor wij daar zijn en van dat hogedrukgebied kunnen profiteren, zijn we vijf dagen verder.

We vinden het best een gepuzzel. Niet eerder hebben we zoiets ondernomen en we zien er beide tegenop. Het is toch een spannende onderneming. Een auto zet je langs de kant van de weg als het even niet meer gaat maar zo werkt het niet als je op open zee zit. Vervelend is ook dat ik tot nu toe steeds ziek word.

Al liggen we nog maar kort in Cherbourg, nu al rijst de vraag: wanneer is het weer goed genoeg? En als dat nu niet is, komt er dan straks wel een periode met beter weer? Hoelang moeten we daarop wachten? Het besef dringt zich op dat wij in het dagelijks leven gewend zijn alles te regelen, alles in de hand te hebben. Als we zeezeilen, realiseer ik me weer, hebben niet wij het laatste woord maar het weer heeft hier het laatste woord. Nog even geduld dus.

11 december 2014

Gerlinde Zoodsma